|
Nr 3/2004 |
Z ŻYCIA PARKU |
|
|
|
Joanna Adamczewska Wojciech Kamiński
LATO 2004 (3) |
|
|
W pobliżu miejscowości Leszczewek, na skraju parkingu leśnego, ustawiono pamiątkowy obelisk w miejscu pochówku dwóch ułanów polskich poległych w 1920 roku oraz uporządkowano pobliski cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej, gdzie spoczywają żołnierze niemieccy i rosyjscy. Miejsce spoczynku ułanów polskich zostało przygotowane wspólnymi środkami inicjatora tego przedsięwzięcia – Stanisława Milewskiego, WPN, Urzędu Gminy w Suwałkach oraz Jana Górala – wykonawcy obelisku. Ułani polscy, których pochowano na skraju wsi Leszczewek, byli uczestnikami walk z oddziałami litewskimi, które dążyły do opanowania obszaru całej Suwalszczyzny. Szerzej o zawiłościach historii konfliktów zbrojnych na tych terenach na stronach "Mogiła w Leszczewku" i "Tylko pamięć"
Cmentarz wojenny w Leszczewku (fot. M.Kamiński)
We wrześniu rozpoczęto instalację kolejnych kolektorów słonecznych w leśniczówkach i gajówkach parku. Montaż 31 instalacji zakończy się w październiku. Kolektory słoneczne umożliwiające korzystanie z odnawialnego i „czystego” źródła energii służyć będą do ogrzewania wody. Jak wskazują dotychczasowe doświadczenia, nawet w okresie zimowym przy słonecznej pogodzie woda jest podgrzewana do kilkudziesięciu stopni, co wpływa na obniżenie zużycia energii elektrycznej. Ponadto trzy stare kotły węglowe zostaną zastąpione nowoczesnymi kotłami do zgazowania drewna, w których opał wykorzystywany jest bardzo efektywnie – potrzeba go znacznie mniej niż w tradycyjnych piecach. Wszystkie te prace są elementami programu termomodernizacji budynków i służą ochronie powietrza przez zanieczyszczeniem. Inwestycje w znacznej części finansuje NFOŚiGW.
Kolektor słoneczny na dachu leśniczówki (fot. M.Kamiński)
Trwają działania związane z wdrożeniem projektu pt. Zachowanie i ochrona bioróż- norodności w rolnictwie na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. W dniach 18–20 sierpnia 250 drzewek z parkowej szkółki zaszczepiono lokalnymi odmianami drzew owocowych.
|
Obcinanie pędów bocznych przed szczepieniem
Są to jabłonie rzadziej obecnie spotykane, a nie ustępujące swoimi właściwościami popularnym, towarowym odmianom. Przy sporządzaniu domowych przetworów są wręcz niezastąpione. Są to m.in.: grafsztym inflandzki, szara reneta, malinowa oberlandzka, kosztela, pepinka litewska, ananas bereżnicki, antonówki (zwykła i śmietanowa) i wiele innych. Zimę młode jabłonki spędzą w szkółce, na wiosnę przyszłego roku przejdą kolejny zabieg – obcinanie fragmentu pnia nad miejscem szczepienia. Jesienią 2005 roku jabłonie trafią do sadów rolników i osób zainteresowanych ich uprawą.
Od początku września na terenia parku odbywały się dwa obozy studenckie. W pierwszym z nich, o charakterze edukacyjno-naukowym, brali udział studenci Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W drugim uczestniczyli studenci Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku. Odwiedzili losowo wybranych mieszkańców parku i jego otuliny w celu przeprowadzenia wywiadu i ankiety, określającej stosunek mieszkańców do zagadnień ochrony przyrody, działalności parku narodowego i sposobów realizacji idei rozwoju zrównoważonego.
W okresie wakacyjnym obficie kwitnie wiele roślin, niebezpiecznych dla rodzimej flory, m.in. barszcze. W Polsce (także na terenie parku) stwierdzono dwa gatunki tej rośliny: barszcz Sosnowskiego i barszcz Mantegazziego. Sprowadzone w latach 60. XX w. z Kaukazu miały stać się wysoko wydajną paszą dla trzody i rośliną miododajną. Obecnie są uciążliwymi chwastami, niebezpiecznymi dla zdrowia. Kontakt z tą rośliną, szczególnie w słoneczne dni, grozi objawami podobnymi do poparzeń. Poruszając się po szlakach i ścieżkach parku można było spotkać rośliny, których kwiatostany owinięto foliowymi woreczkami. Barszcz jest rośliną dwuletnią, która ginie po wydaniu nasion. Po okresie dojrzewania nasion woreczki zostaną zniszczone i wraz z zakończeniem sezonu wegetacyjnego barszcz zginie także.
Barszcz Sosnowskiego jest groźnym gatunkiem obcego pochodzenia (fot. M.Kamiński)
|
