Lp

Autor wniosku lub uwagi, podmiot, data i forma przekazania

Czego dotyczy oraz treść wniosku lub uwagi

Status, sposób rozpatrzenia, uzasadnienie ewentualnego odrzucenia

Klub Przyrodników, pismo z dnia

20.05.2011 r.

Progi określone w dotychczasowych opracowaniach wydają się określone na podstawie oddziaływań na glebę lub szatę roślinną i wyraźnie nie uwzględniają oddziaływań udostępnienia turystycznego na behawior fauny (oddziaływania na faunę muszą pojawić się przy natężeniach ruchu znacznie niższych, niż przyjmowane dotychczas w Wigierskim PN za bezpieczne). Sugerujemy szczególne wzięcie pod uwagę następujących oddziaływań:

a) niepokojenie ptaków korzystających z tafli wody bądź żerujących na niej (zwłaszcza gatunków antropofobnych) przez obecność łodzi, sprzętu pływającego na tafli wody,

b) rozpraszanie piskląt wodzonych po tafli wody, w wyniku turystyki kajakowej w sezonie lęgowym/sezonie wodzenia piskląt odpowiednich gatunków ptaków,

c) barierowe oddziaływanie intensywnie użytkowanych szlaków turystycznych dla fauny (należałoby tak ustalić progi udostępnienia, by uzyskać liczne, co najmniej półgodzinne-godzinne okresy spokoju = nieobecności ludzi na szlaku w ciągu dnia).

W tym kontekście zwraca się uwagę na obowiązek uniknięcia wszelkiego znaczącego płoszenia ptaków, oraz zwierząt z zał. II dyrektywy siedliskowej, wynikający z zał. 6(2) dyrektywy siedliskowej.

Wnioskodawca odwołuje się do publikacji: Pawlaczyk P. 2002. Modele oddziaływań człowiek-przyroda jako podstawa określania pojemności turystycznej parku narodowego. W: Pąrtyka J. (red.) Użytkowanie turystyczne parków narodowych: ruch turystyczny - zagospodarowanie - konflikty - zagrożenia. Instytut Ochrony Przyrody PAN i Ojcowski Park Narodowy, str. 23-50.

Klub Przyrodników, pismo z dnia

20.05.2011 r.

mail z dnia 16.11.2012 r.

Treść : Dlaczego nie ma metodyki liczeń kopytnych? Czy nie planuje się zorganizowanych akcji liczenia kopytnych (pędzenia próbne, zliczanie odchodów, liczenia po tropach itp.)? Czy zawężanie badanych gatunków ssaków wynika z objęcia badaniami tylko tych wymienionych w Dyrektywie (tu mi się "gryzie" badanie drobnych ssaków oraz brak badań wydry?) Dlaczego wykluczacie Państwo stosowanie fotopułapek? Dlaczego nie ma tu w ogóle ujętych gatunków obcych ssaków (norka amerykańska, jenot)? a może to nie jest pełna metodyka, tylko jej wycinek na danym etapie prac?

Uzasadnienie: W dokumencie „Przedmioty ochrony...” wymieniacie Państwo łosia jako ważny gatunek ssaka, a tu nie jest umieszczony w programie badań. Nie ma tu w ogóle ujętej wydry, która jest gatunkiem załącznikowym. Zgodnie z moim doświadczeniem użycie fotopułapek doskonale pozwala na pozyskanie danych łatwym i oszczędzającym dużo czasu sposobem. Za pomocą fotopułapek można chociażby określić liczbę młodych w miocie u ssaków "norowych", a posiadając odpowiedni wycinek wszystkich odnotowanych nor ssaków danego gatunku na terenie WPN można oszacować liczebność populacji. Brakuje mi tu również określenia metodyki dla gatunków obcych, których obecność już teraz jest pewnie nie bez znaczenia dla rodzimej fauny. Generalnie metodyka badań ssaków (oprócz nietoperzy - metodyka super!) wydaje mi się potraktowana nieco "po macoszemu".

Jeśli chodzi o wydrę, to znane są miejsca jej występowania i odwiedzane siedliska. z danymi, które są w posiadaniu Parku, informacji jest sporo. Natomiast dużo większych nakładów wymaga jej policzenie i jest to zadanie na poważną pracę naukową dla specjalisty. Nie ma metod, które pozwalają dobrze określić liczebność wydry na podstawie śladów obecności (Romanowski J., Zając T., Orłowska L. 2010 - Wydra, ambasador czystych wód; J. Romanowski - inf. ustna).
Fotopułapki wykonawca chciał wprowadzić, ale ze względów finansowych okazało się to niemożliwe. Ssaki inwazyjne – ocena liczebności norki amerykańskiej i jenota byłaby bardzo ciekawa, jednakże przy ograniczeniach finansowych i czasowych, z jakimi spotkali się wykonawcy Planu, zrobić tego nie sposób. Do celu ochrony gatunków będących potencjalnymi ofiarami gatunków inwazyjnych ocena taka nie jest zresztą potrzebna – wystarczającymi wskaźnikami jest samo występowanie gatunku drapieżnika oraz jego powszechność. Do wpływu gatunków inwazyjnych na faunę Parku wykonawca odniesie się dokładnie w końcowym elaboracie operatu.

Jeśli chodzi o ogólną ocenę zaproponowanej metodyki to wykonawca zwraca uwagę na fakt, że generalnie chwalona metodyka dotycząca nietoperzy, jest wynikiem wieloletnich badań zespołowych prowadzonych nad tymi zwierzętami na terenie WPN, i że w odniesieniu do innych grup zwierząt, jedynym co autorzy Planu będą mogli zaproponować, jest propozycja podjęcia dokładnych badań w przyszłości, których tematyka zostanie wpisana do Planu.