Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4.4.2. Chemizm opadu organicznego
Zgodnie z programem podstawowym ZMŚP wykonano analizy chemiczne opadu organicznego jedynie z próby zbiorczej z całego roku hydrologicznego. Ich wyniki przedstawiają tabele 32-33. Zebrany opad organiczny (z całego roku) poddano analizie chemicznej, dzieląc go na trzy frakcje: igły, liście oraz pozostałe komponenty. Chemizm opadu jest cechą dynamiczną, stanowiącą odzwierciedlenie zmiennego w czasie i przestrzeni układu poszczególnych składowych środowiska przyrodniczego i zachodzących w nim procesów, a także charakteru i stopnia nasilenia antropopresji (Jonczak 2011). W roku 2012, podobnie jak w latach ubiegłych, największe stężenia prawie wszystkich badanych pierwiastków (poza sodem, którego nieznacznie więcej było w igłach) wystąpiły w liściach – były to przede wszystkim liście leszczyny, sporadycznie dębu. Opad roślinny drzew iglastych, na tle opadu liściastego, charakteryzuje się na ogół mniejszą zasobnością w składniki pokarmowe (azot, fosfor, potas, wapń i magnez), ma szersze wartości stosunków C:N i C:P oraz jest silniej zakwaszony (Jonczak 2011, Dziadowiec, Kaczmarek 1997, Augusto i in. 2002, Czubaszek, Iwanek 2012). Na badanej powierzchni występują prawie wyłącznie sosny i świerki, stąd typ opadu jest w miarę jednorodny, charakteryzuje się małą popielnością i bardzo dużą wartością stosunku węgla do azotu. Stosunek węgla do azotu w roku 2013 był niższy niż w roku poprzednim - w przypadku igieł wyniósł 42,8, a w przypadku liści był o prawie połowę mniejszy i wyniósł 22,1. Względem lat poprzednich nastąpił wzrost ładunku azotu (jedna z najwyższych notowanych wielkości) oraz spadek sodu, który osiągnął najniższą wartość od roku 2006.
Tabela 32. Roczny ładunek pierwiastków docierających do gleby z opadem organicznym [kg/ha/rok suchej masy]
1 ± - odchylenie standardowe dla lat 2006-2013
Tabela 33. Ładunki biogenów wracających z opadem biologicznym do podłoża
W cyklu biogeochemicznym opad organiczny jest ogniwem przekazującym pierwiastki z roślinności do gleby (Szarek, Braniewski 1996). Przeprowadzone analizy chemiczne zebranego materiału pozwoliły stwierdzić, że na badanej powierzchni leśnej wraz z opadem organicznym najwięcej dotarło do gleby azotu i wapnia. Badane pierwiastki, pod względem wielkości dopływu z opadem materii organicznej, można uszeregować następująco: N>Ca>K>S>P>Mg >Na.
Chemizm opadu ściółki w latach 2006-2013 Analizując trendy występowania badanych pierwiastków w igłach i liściach stwierdzono różne ich przebiegi. W przypadku igieł wszystkie parametry, oprócz węgla organicznego, wykazywały trend rosnący, natomiast w liściach zależność taką stwierdzono tylko w przypadku siarki i azotu ogólnego. Pozostałe parametry cechował trend malejący.
Literatura Bednarek R., Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2005. Badania ekolgiczno-gleboznawcze. PWN, Warszawa. Czubaszek R., Iwanek E. 2012. Rozkład opadu organicznego w zbiorowiskach roślinnych porastających wydmy. Sylwan 156 (6): 444-450. Jonczak J. 2012. Wpływ domieszki sosny w drzewostanie bukowym na intensywność wypłukiwania węgla, żelaza i glinu z poziomu organicznego i próchnicznego gleb bielicowo-rdzawych. Leśne Prace Badawcze (Forest Research Papers), 2012, Vol. 73 (2): 143–151. Małek S. 2006. Struktura i dynamika opadu organicznego w drzewostanie bukowym na powierzchni monitoringowej w Ojcowskim Parku Narodowym w latach 1995-2000. Leśne Prace Badawcze 3: 71-82. Obmiński Z. 1978. Ekologia lasu. PWN, Warszawa. Parzych A., Trojanowski J. 2009. Struktura i dynamika opadu organicznego w wybranych drzewostanach Słowińskiego Parku Narodowego w latach 2003-2005. Leśne Prace Badawcze Vol.70 (1): 41-48. Puchalski T., Prusinkiewicz Z. 1975. Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL. Szarek G., Braniewski S. 1996. Metale ciężkie w opadzie ściółki lasu mieszanego zlewni potoku Ratanica. Sylwan, 65, 4, s. 53-62.
4.5. Roztwory glebowe
Program badania roztworów glebowych prowadzony jest na powierzchni leśnej w Sobolewie, w profilu gleby płowej zbielicowanej, na trzech głębokościach - 30 cm, 50 cm i 100 cm, od 2004 roku. Zgodnie z instrukcją Laboratorium Monitoringu Instytutu Ochrony Środowiska w Warszawie minimalna objętość próby potrzebna do wykonania analiz chemicznych, określających zawartość jonów w roztworze glebowym wynosi 125 ml. W całym roku hydrologicznym 2013 objętość roztworów glebowych, we wszystkich zainstalowanych lizymetrach, nie przekroczyła kilku mililitrów. Zatem żadna z prób nie spełniła kryterium objętościowego i nie została poddana analizom fizyko-chemicznym. Trudno w obecnej chwili stwierdzić, jakie czynniki wpłynęły na brak dostatecznej ilości roztworów glebowych we wszystkich lizymetrach. Próbniki podciśnieniowe sprawdzano i trymowano do odpowiedniego podciśnienia w cyklu tygodniowym, od wiosny do pierwszych opadów śniegu. Wcześniej już sprawdzono sprawność techniczną lizymetrów oraz poprawność ich instalacji. Ze względu na powyższą sytuację oraz fakt, że w poprzednich sezonach uzyskiwano niewiele prób, które przekraczały 125 ml roztworu, dokonano wymiany lizymetrów na inny typ.
|