Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4.7.2. Poprawność wykonanych analiz chemicznych
Ocenę poprawności wykonanych analiz chemicznych wody przeprowadzono według normy PN-89/C-04638/01,02,03, w Wojewódzkim Inspektoracie Ochrony Środowiska Delegatura w Suwałkach, gdzie wykonano analizy chemiczne wody z Czarnej Hańczy z punków Sobolewo i Ujście.
4.7.3. Chemizm wód Czarnej Hańczy
Badania chemizmu wód rzeki Czarnej Hańczy w punktach kontrolno-pomiarowych Sobolewo i Ujście wykazały, podobnie jak w latach poprzednich, że część badanych parametrów miała stężenia wyższe na Ujściu niż w Sobolewie. W Sobolewie, w stosunku do Ujścia, zanotowano wyższe wartości tlenu rozpuszczonego, przewodności elektrolitycznej, BZT5 i temperatury. Natomiast na ujściu Czarnej Hańczy do Wigier wystąpiły wyższe stężenia miesięczne wapnia, azotu azotanowego i siarczanów. Średnie wartości roczne parametrów chemicznych, poza pH, tlenem i BZT5, miały wyższą koncentrację na Ujściu niż w Sobolewie (Tab. 51). Przewodność właściwa należy do dobrych wskaźników określających jakość wód powierzchniowych. Wielkość przewodności, która świadczy o mineralnym zanieczyszczeniu wody, jest skorelowana z wysokością przepływów rzecznych i jest to funkcja odwrotnie proporcjonalna. Przy wysokich stanach wód obserwuje się rozcieńczanie elektrolitów, a przy niskich ich zagęszczanie (Allan 1998, Starmach i in. 1978). Najniższe stany wody obserwowane w Sobolewie w marcu spowodowały znaczny wzrost SEC na obu stanowiskach – do 57,0 mS/m w Sobolewie i 61,0 mS/m na Ujściu (Rys. 85). Konsekwencją tego były najwyższe bądź bardzo wysokie koncentracje azotu amonowego, chlorków i fosforu ogólnego na obu stanowiskach oraz sodu i BZT5 w Sobolewie. Wysokie przepływy na Czarnej Hańczy, występujące głównie w kwietniu (wezbrania roztopowe), spowodowały znaczne obniżenie wartości przewodności elektrolitycznej wody w rzece – odnotowano najniższe wartości w roku na obu stanowiskach (w Sobolewie – 37,2 mS/m, na Ujściu 42,4 mS/m). Ogólną prawidłowością występującą podczas wezbrań jest spadek stężenia wapnia, magnezu, sodu, wodorowęglanów, siarczanów i chlorków oraz wzrost stężeń potasu, amonu i ortofosforanów (Żelazny i in. 2005). W kwietniu, podczas największego wezbrania, wystąpiły na Czarnej Hańczy w obu punktach pomiarowych najniższe koncentracje siarczanów, wodorowęglanów, chlorków, magnezu i wapnia. Chemizm wód rzecznych zmienia się w ciągu roku w zależności od miejsca i pory roku, ilości dopływających zanieczyszczeń, czy wielkości opadów atmosferycznych. Zarówno w przypadku azotu azotanowego jak i azotu amonowego, częstym zjawiskiem w rzekach jest występowanie małych wartości tej formy azotu w sezonie wegetacyjnym (spowodowane pobieraniem tych związków przez rośliny w okresie intensywnego wzrostu) i wzrost jego stężenia w ciągu zimy (spowodowany rozkładem roślin).
Rys. 85. Przewodność elektrolityczna wód Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 86. Stężenia azotu amonowego w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 87. Stężenia azotu azotanowego w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rozkład stężeń azotu amonowego w Czarnej Hańczy wykazywał w ostatnim roku pewną cykliczność. Najwyższe stężenia wystąpiły w obu punktach pomiarowych zimą – w Sobolewie w marcu (1,97 mg N-NH4/dm3), na Ujściu w styczniu (1,43 mg N-NH4/dm3) i w marcu (1,29 mg N-NH4/dm3). Latem, od sierpnia do października, stężenia azotu amonowego na obu stanowiskach wynosiły poniżej 0,2 mg N-NH 4/dm3. W przypadku azotanów wystąpiła sytuacja odwrotna. Najwyższe stężenia azotu azotanowego na obu stanowiskach wystąpiły w półroczu letnim (w sierpniu) - 2,09 mg N-NO3/dm3 w Sobolewie i 2,9 mg N-NO3/dm3 na Ujściu (Rys. 87). Zimą podwyższone wartości tego biogenu zanotowano w grudniu - w Sobolewie – 1,7 mg N-NO3/dm3 a na Ujściu 2,2 mg N-NO3/dm 3. Stwierdzono, że punkt pomiarowy na Czarnej Hańczy, położony bliżej oczyszczalni ścieków w Suwałkach, charakteryzował się niższymi średnimi rocznymi stężeniami obu form azotu. Wg Górniaka (1999) lasy, szczególnie podmokłe oraz torfowiska są bogatym źródłem materii organicznej dla rzek i dlatego w północno-wschodniej Polsce, gdzie wiele zlewni jest niemal w pełni zalesionych, stężenia materii organicznej znacznie przewyższają średnią dla regionu. Zatem na wyższe stężenia biogenów na Ujściu mogły mieć wpływ tereny leśne i torfowiskowe, ciągnące się wzdłuż rzeki, aż do jej ujścia do jeziora Wigry. W przypadku fosforu ogólnego wyższe wartości w wodzie stwierdzono w miesiącach zimowo-wiosennych, a niższe od lipca do października (Rys. 88). W obu punktach pomiarowych najwyższe stężenia występowały w marcu i maju – w Sobolewie odpowiednio 198 mg P/dm3 i 90 mg P/dm3 a na Ujściu odpowiednio 170 mg P/dm3 i 205 mg P/dm3. Latem, podobnie jak w roku poprzednim, wartości fosforu spadały na obu stanowiskach do przedziału 16-71 mg P/dm3. Najniższe stężenia fosforu w wodach rzecznych w miesiącach letnich, północnej Anglii, zaobserwowali również Bowes i inni (2003), stwierdzając jednak, że zmienność sezonowa tego biogenu jest bardzo duża.
Rys. 88. Stężenia fosforu ogólnego w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Poza związkami biogennymi podstawowe znaczenie dla procesów chemicznych i biochemicznych zachodzących w wodach powierzchniowych ma rozpuszczony tlen. Dzięki obecności tlenu zachodzące procesy aerobowe doprowadzają do zmniejszenia zawartości zanieczyszczeń w wodzie (Dojlido 1995). Na obu punktach pomiarowych na Czarnej Hańczy, podobnie jak w latach poprzednich, wyższe wartości tlenu w wodzie rzeki rejestrowano w półroczu zimowym, a w miesiącach letnich ilość tlenu zmniejszyła się (Rys. 89). Najwyższe wartości BZT5 (wskaźnika zanieczyszczenia wód związkami organicznymi) stwierdzono w okresie zimowym, a latem wartości te znacznie malały (Rys. 90). W marcu w Sobolewie wielkość BZT5 osiągnęła wartość 9,8 mg O2/dm 3 - była to wartość maksymalna dla okresu badawczego, tj. lat 2001-2013. Wartości stężeń pozostałych badanych jonów w wodach Czarnej Hańczy oraz zestawienia wielkości ładunku (wraz z jego strukturą), jakie niosą wody tej rzeki przedstawiono na rysunkach 91-94 oraz w tabelach 51-53.
Rys. 89. Stężenia tlenu rozpuszczonego w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 90. BZT5 wód Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 91. Stężenia siarki siarczanowej w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 92. Stężenia wapnia w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 93. Stężenia magnezu, sodu i chloru w wodach Czarnej Hańczy na stanowiskach Sobolewo i Ujście w roku hydrologicznym 2013
Rys. 94. Struktura ładunków jonów w wodzie Czarnej Hańczy w Sobolewie i na Ujściu
Tabela 51. Charakterystyka fizykochemiczna wód Czarnej Hańczy w punktach kontrolno-pomiarowych Sobolewo i Ujście w latach 2001-2013 i w 2013 roku
Tabela 52. Charakterystyka fizykochemiczna wód Czarnej Hańczy w roku hydrologicznym 2013
Tabela 53. Ładunki jonów w wodzie Czarnej Hańczy w roku hydrologicznym 2013
Porównanie średnich rocznych stężeń poszczególnych parametrów fizykochemicznych do średnich z lat 2001-2013 pokazuje, że w obu punktach pomiarowych (Sobolewo, Ujście) jedynie stężenia magnezu były wyższe w ostatnim roku. Ponadto w Sobolewie wyższe stężenia odnotowano w przypadku wapnia i BZT 5, a na Ujściu wyższe były stężenia azotu azotanowego i amonowego, tlenu oraz przewodność elektrolityczna. Ocenę jakości wód Czarnej Hańczy dokonano na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2011 roku w sprawie klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych oraz środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych. Zgodnie z tym rozporządzeniem dla każdego wskaźnika wody, zmierzonego z częstotliwością jeden raz na miesiąc, wyznaczono średnie roczne stężenie, które następnie porównano z wartościami granicznymi poszczególnych wskaźników jakości wód. Następnie określono klasy jakości wód powierzchniowych (I i II klasa oraz pozaklasowa). Ocena ta dotyczy tylko elementów fizyczno-chemicznych, wspierających elementy biologiczne takie, jak: fitoplankton, fitobentos, makrofity, makrobezkręgowce bentosowe oraz ichtiofaunę, które nie są objęte badaniami w ramach niniejszego monitoringu. W 2013 roku prawie wszystkie badane parametry fizyczno-chemiczne zawierały się w I klasie czystości w obu punktach pomiarowych. W II klasie czystości, na obu punktach pomiarowych, była jedynie zasadowość ogólna, a w Sobolewie BZT5 (Tab. 54).
Tabela 54. Klasyfikacja wskaźników jakości wód Czarnej Hańczy w punktach kontrolno-pomiarowych Sobolewo i Ujście w 2013 roku
Wody powierzchniowe rzeki Czarnej Hańczy w Sobolewie, według klasyfikacji Altowskiego i Szwieca, zaliczono do wód prostych, ponieważ tylko od 2 do 4 jonów osiąga więcej niż 20±3% mval w stosunku do sumy anionów lub kationów. Tolerancję 3% przyjmuje się ze względu na istnienie ewentualnego błędu analizy (Macioszczyk 1987). Badaną wodę określono jako wodorowęglanowo-wapniową, o następującym składzie: HCO377
. SO410 . Cl10
Literatura Allan J. D. 1998. Ekologia wód płynących. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Bajkiewicz-Grabowska E. 2001. Stosunki wodne i ich wpływ na dynamikę środowiska przyrodniczego Wigierskiego Parku Narodowego. (W:) A. Rychling, J. Solon (Red.), Z badań nad strukturą i funkcjonowaniem Wigierskiego Parku Narodowego. Wydawnictwo Akademickie Dialog. Bowes J.M., House W.A., Hodgkinson R.A. 2003. Phosphorus dynamics along a river continuum. The Science of the Total Environment 313: 199-212. Byczkowski A. 1996. Hydrologia. Wydawnictwo SGGW, Warszawa. Dojlido J.R. 1995. Chemia wód powierzchniowych. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok. Dynowska I. 1971. Typy reżimów rzecznych w Polsce. Zeszyty Naukowe UJ, XVIII, Prace Geograficzne, z. 28. Górniak A., Zieliński P. 1999. Rozpuszczona materia organiczna w wodach rzek północno-wschodniej Polski. Mat. Konf. Problemy gospodarki wodno-ściekowej w regionach rolniczo-przemysłowych, Augustów: 127-132. Macioszczyk A. 1987. Hydrogeochemia. Wyd. Geologiczne, Warszawa. Ostrowski J., Zaniewska M. 2001. Zmienność zasobów wodnych małych zlewni rzecznych. (W:) Mat. konferencji nauk. Pol. Tow. Geofizycznego pt. Dynamika obiegu wody. s. 61-76. Żelazny M., Raczak J., Szczęsny B. 2005. Krótkotrwałe zmiany składu chemicznego wód powierzchniowych w małych zlewniach na progu Pogórza Wiśnickiego. (W:) J. Burchard (Red.), Stan i antropogeniczne zmiany jakości wód w Polsce, t. III, Wyd. UŁ, Łódź.
|