4.9. Uszkodzenia drzew i drzewostanów

  

  

W dwóch siedliskach leśnych: w ubogim grądzie Tilio-Carpinetum calamagrostietosum, z drzewostanem świerkowo-sosnowym (pow. 014) oraz w borze bagiennym Vaccinio uliginosi-Pinetum, z rzadkim i niskim drzewostanem sosnowym (pow. 015) przeprowadzono ocenę zdrowotności drzew. Na każdej powierzchni zbadano 20 drzew (sosna, świerk) z drzewostanu panującego, przeprowadzając ocenę stanu zdrowotnego koron drzew w oparciu o szacunek ubytku aparatu asymilacyjnego (defoliacji). Wszystkie badane drzewa miały podobną wysokość oraz pierśnicę i były w wieku powyżej 40 lat. Ocenę stopnia defoliacji przeprowadzono przy pomocy „Atlasu ubytku aparatu asymilacyjnego drzew leśnych” (Borecki, Keczyński 1992). Uzyskane wyniki pogrupowano w klasy defoliacji zgodnie z klasyfikacją europejską (Wyrzykowski, Zajączkowski 1995).

  

  

Tabela 53. Ocena defoliacji drzew (świerk pospolity i sosny zwyczajnej) na powierzchniach pomiarowych w roku 2009

Table 53. Estimated defoliation of spruce and pine on the survey areas in 2009.

  

Numer

powierzchni

Gat. drzewa

Średni procent

defoliacji

STD

Zakres

Klasa defoliacji

014

Św

13,0

9,0

5-35

Lekka defoliacja

015

So

12,0

7,0

5-25

Lekka defoliacja

Średnia

12,5

8,1

5-35

Lekka defoliacja

   

   

Na powierzchni zlokalizowanej w grądzie (nr 014) badane były drzewa z gatunku świerk pospolity. Poszczególne drzewa charakteryzowały się ubytkiem aparatu asymilacyjnego od 5 do 35%, z tym że 45% stanowiły drzewa o najniższym ubytku ulistnienia - 5% (Tab. 53, rys. 82). Średni stopień defoliacji wynosił 13,0%, co pozwoliło zaliczyć badane drzewostany do pierwszej klasy defoliacji (lekka defoliacja).

  

Na powierzchni zlokalizowanej w borze bagiennym badaniu poddano drzewa z gatunku sosna zwyczajna. Ubytek aparatu asymilacyjnego tych drzew mieścił się w granicach od 5 do 25% (Tab. 53). Średnia wartość defoliacji wynosiła 12,0%, co zalicza te drzewostany do pierwszej klasy defoliacji.

  

  

Rys. 82. Udział badanych drzew w poszczególnych przedziałach defoliacji na powierzchni grądowej w roku 2009

Fig. 82. Percent of defoliation on thee trees in oak-hornbeam forest in 2009

  

  

Rys. 83. Udział badanych drzew w poszczególnych przedziałach defoliacji na powierzchni boru bagiennego w roku 2009

Fig. 83. Percent of defoliation on thee trees in coniferal swamp forest, 2009

  

  

Biorąc pod uwagę oba badane siedliska leśne średni ubytek aparatu asymilacyjnego wynosił 12,5%, co zalicza te drzewostany do pierwszej klasy defoliacji (lekka defoliacja). W klasie tej mieszczą się drzewostany, których korony straciły od 11 do 25% aparatu asymilacyjnego.

  

Na trzech stanowiskach, na których prowadzony jest monitoring lasów realizowany przez Instytut Badawczy Leśnictwa, dokonano oceny odbarwienia igieł (Tab. 54). Wszystkie badane drzewa charakteryzowały się zerową klasą odbarwienia (procent odbarwionych igieł zawierał się w przedziale od 0 do 10%).

  

  

Tabela 54. Ocena odbarwienia drzew (drzewostan iglasty) na powierzchniach pomiarowych IBL w roku 2009

Table 54.Estimated discoloration of trees in coniferal forests on IBL survey areas 2009

  

Numer

powierzchni

Średnie

odbarwienie (%)*

Udział procentowy drzew

w klasach odbarwienia*

0

1

2-4

1441423

0,00

100,00

0,00

0,00

1441463

0,25

100,00

0,00

0,00

1461461

0,75

100,00

0,00

0,00

Średnia

0,33

100,00

0,00

0,00

* - dane pochodzą z monitoringu lasu prowadzonego przez Instytut Badawczy Leśnictwa

  

  

  

Literatura

  

Borecki, T., Keczyński, A. 1992. Atlas ubytku aparatu asymilacyjnego drzew leśnych. Generalna Dyrekcja Lasów Państwowych, Agencja Reklamowa „Atut”, Warszawa, s. 1-48.

Wyrzykowski S., Zajączkowski S.. 1995. Wskazówki metodyczne w sprawie sporządzania ocen stanu lasu. PIOŚ, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa.

   

   

   

   

ciąg dalszy  »  

   

strona główna