1. Wprowadzenie

    

 Stacja Bazowa WIGRY Zintegrowanego Monitoringu Środowiska Przyrodniczego powstała w październiku 1993 roku, na mocy porozumienia pomiędzy Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska a Wigierskim Parkiem Narodowym. Zlewnia badawcza Stacji zlokalizowana jest w północno-wschodniej Polsce (Rys. 1), na terenie Wigierskiego Parku Narodowego, w krajobrazie młodoglacjalnym. Jest to zlewnią o charakterze leśno-torfowiskowym, z udziałem gruntów uprawnych i niewielkich obszarów zabudowanych. W znacznej części obszar zlewni objęty jest ochroną ścisłą. Ochronie podlega głównie naturalna dynamika roślinności w dolinie rzeki i związana z nią zmiana zespołów organizmów roślinnych i zwierzęcych. Jednym z podstawowych zadań Stacji jest określanie stanu, kierunków i tempa zmian zachodzących w środowisku, zarówno w rezultacie procesów naturalnych, jak i w wyniku różnorodnych form antropopresji (Krzysztofiak 1997).

  

  

  

  

W 2009 roku na Stacji realizowane były programy pomiarowe dotyczące: meteorologii, chemizmu powietrza, chemizmu opadów atmosferycznych, wód podkoronowych, chemizmu roztworów glebowych, stanów i chemizmu wód podziemnych, stanów, przepływów i chemizmu wód rzeki Czarnej Hańczy, chemizmu opadu organicznego, za wartości metali ciężkich i siarki w porostach, uszkodzenia drzew i drzewostanów, epifitów nadrzewnych oraz fauny bezkręgowców epigeicznych (Tab. 1).

  

  

  

Literatura

  

Krzysztofiak L., 1997: Stacja Bazowa Wigry – jej struktura i główne zadania. W: L. Krzysztofiak (Red.), Zintegrowany Monitoring Środowiska Przyrodniczego. Stacja Bazowa Wigry (Wigierski Park Narodowy): 14-17. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa.

   

   

   

   

   

ciąg dalszy  »  

   

strona główna