Nr 4/2001

 Z ŻYCIA PARKU   

 Joanna Dąbrowska  

Maciej Kamiński  

JESIEŃ w WPN

(2)

W Domu Pracy Twórczej w Wigrach, w dniach 25 - 26 października, dyskutowano nad zagadnieniami rozwoju zrównoważonego na konferencji „Rozwój regionalny w oparciu o obszary chronione Francji i Polski”. Konferencję, która jest elementem wieloletniej współpracy Polski i Federacji Francuskich Naturalnych Parków Regionalnych, zorganizowali: Stowarzyszenie Konferencja Służb Ochrony Przyrody Zielonych Płuc Polski, Federacja Naturalnych Parków Regionalnych we Francji, Wigierski Park Narodowy i Biuro Porozumienia Zielone Płuca Polski. 

Obrady w klasztorze wigierskim (fot. M.Kamiński)

W konferencji uczestniczyło ponad 80 osób (z Francji i Polski). Wzięli w niej udział pracownicy parków narodowych, krajobrazowych, przedstawiciele samorządów terytorialnych, stowarzyszeń, agencji rozwoju regionalnego, uczelni. Referaty zgrupowane były w kilku blokach tematycznych - dyskutowano nt. zrównoważonej turystyki, uczestnictwa samorządów terytorialnych w rozwoju obszarów chronionych, zagadnień rozwoju gospodarczego. W czasie sesji terenowej uczestnicy konferencji odwiedzili ścieżki edukacyjne w Parku i jedno z gospodarstw agroturystycznych.

Uczestniczki warsztatów (fot. M.Kamiński)

Wigierski Park Narodowy wspólnie z Regionalnym Ośrodkiem Kultury i Sztuki w Suwałkach rozpoczął w październiku warsztaty rzeźbienia w drewnie. Warsztaty są jednym z zadań programu ratowania dawnych rzemiosł i rękodzieła. Obecnie uczestnicy zajęć, zarówno młodzież jak i dorośli, pod okiem twórcy ludowego, Pana Antoniego Kurzyna ze wsi Krzywe, uczą się rzeźbienia ptaków. W kolejnym etapie warsztatów (koniec listopada 2001 r.) uczestnicy szkolenia poznają tajniki wykonywania rzeźby figuratywnej. Na zakończenie warsztatów powstaną świątki, które zostaną umieszczone w przydrożnych kapliczkach na terenie WPN.

BĘDZIE MUZEUM !

Zamiarem WPN jest utworzenie w najbliższych latach nowoczesnego ośrodka muzealnego, które pełnić będzie ponadregionalne funkcje poznawcze i edukacyjne, przyczyniając się do szerzenia wiedzy na temat unikatowych walorów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych Suwalszczyzny, zagadnień zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego oraz funkcjonowania parku narodowego. Prace projektowe wykonuje wyłoniona w drodze przetargu firma „Atelier Zetta” z Białegostoku.

Muzeum WPN zlokalizowane będzie w Starym Folwarku - największym ośrodku ruchu turystycznego na terenie Parku. 

Muzeum WPN - jedna z pierwszych wersji projektowych
(Atelier Zetta)

Mieścić się będzie w dwóch, połączonych ze sobą budynkach: historycznym obiekcie dawnej Stacji Hydrobiologicznej (z 1927 roku) oraz w nowo projektowanym budynku, mającym śmiałą, nowoczesną, lecz nie dominującą w krajobrazie formę architektoniczną. W budynku dawnej Stacji, związanej z działalnością pioniera limnologii polskiej - Alfreda Lityńskiego, prezentować zamierzamy m.in. zagadnienia kształtowania się krajobrazu w rejonie Wigier, procesy funkcjonowania ekosystemów lądowych i działalność parku narodowego. Ekspozycje ukazywać będą w sposób równoległy dzieje i aktywność człowieka oraz zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym - od czasów najdawniejszych po współczesność. Da to możliwość zaprezentowania nie tylko aktualnego bogactwa przyrody i siedlisk Parku, lecz także historii obszaru, jego walorów kulturowych oraz historycznych form wykorzystania zasobów naturalnych. 

Odrębną ekspozycją w starym budynku będą dwa pomieszczenia - zrekonstruowana sala dawnego wiwarium i pokój kierownika Stacji. W tej części muzeum zamierzamy przedstawić historię badań i dorobek naukowy tej słynnej placówki oraz sylwetkę twórcy Stacji i inicjatora ochrony Wigier - Alfreda Lityńskiego.

Projektowana, nowa część muzeum mieścić będzie m.in. ekspozycje związane z ekosystemami wodnymi Parku, salę aktywnej edukacji i salę konferencyjną. Do pomieszczeń prezentujących wody Parku przylegać będą, położone na zewnątrz budynku, zbiorniki przedstawiające kolejno: płynącą rzekę, jezioro oligo-mezotroficzne („czyste”) i jezioro eutroficzne (żyzne), a także 2 zbiorniki pokazowe - jeden z wydrą, a drugi z bobrami. Zbiorniki te będą oglądane z wnętrza budynku przez przeszklone ściany. Żyjące w nich zespoły roślin, bezkręgowców i ryb będą niewątpliwie najatrakcyjniejszą dla większości zwiedzających częścią muzeum. Zbiorniki będą podlegały naturalnym zmianom sezonowym, związanych z porami roku. Naszą ambicją jest przedstawienie m.in. wszystkich gatunków ryb, występujących w wodach wigierskich - w tym siei, sielawy i troci jeziorowej. Chcielibyśmy aby nasze akwarium słodkowodne należało do wiodących placówek tego typu w Europie. Prezentację żywych organizmów wodnych uzupełnić będą mniejsze akwaria, umożliwiające zapoznanie się z wybranymi gatunkami roślin i mniejszych zwierząt. Część muzeum związana z ekologią i biologią wydry umożliwi obserwację jej aktywności - zwłaszcza podczas polowania na ryby (pokazy karmienia żywymi rybami). Podobną funkcję spełniać będzie wiwarium z bobrami, z podglądem do wnętrza żeremia. 

W sali edukacyjnej zamierzamy prowadzić zajęcia związane z bezpośrednim poznawaniem wybranych gatunków roślin i zwierząt wodnych, z umożliwieniem np. wzięcia do ręki żywego raka, rośliny wodnej, czy też obserwowania życia „w kropli wody”, z pomocą mikroskopu wyposażonego w kamerę i monitor.

Obydwie części muzeum chcemy wyposażyć w nowoczesne media audiowizualne. W większości pomieszczeń planujemy zainstalowanie ekranów z pokazami filmów lub przezroczy, ekrany dotykowe umożliwiające samodzielne poszukiwanie informacji oraz urządzenia audio z dźwiękami przyrody lub nagranym komentarzem.