|
kliknij,
aby powiększyć
|
STREFOWANIE OCHRONY
Ochrona ścisła
W ekosystemach zaliczonych do ochrony ścisłej procesy przyrodnicze zachodzią
bez ingerencji człowieka. Dopuszcza się bardzo ograniczone działania, jak
utrzymanie drożności szlaków turystycznych i towarzyszącej im
infrastruktury, badania naukowe czy zabezpieczenie przeciwpożarowe.
Ochrona czynna
Ochroną czynną objęto obszary, na których można i
należy stosować zabiegi ochronne w celu przywrócenia
naturalnego stanu ekosystemów lub zachowania
siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk roślin,
zwierząt lub grzybów.
Obowiązują cztery strefy ochrony czynnej:
-
ochrona czynna zachowawcza
obejmuje obszary, w których mają przebiegać
naturalne procesy, z minimalizacją działań
ochronnych podejmowanych w ściśle określonych
przypadkach. Dopuszcza się działania ochronne
takie jak w ochronie ścisłej, a dodatkowo
zezwala się na usuwanie obcych gatunków roślin i
zwierząt, prowadzenie punktowych (na niewielkiej
powierzchni) zabiegów takich jak restytucja i
reintrodukcja oraz aktywna ochrona siedlisk
występowania cennych gatunków,
-
ochrona czynna
stabilizująca ma na celu utrzymanie
istniejącego stanu ekosystemów (ograniczenie
procesów sukcesyjnych), poprzez zachowanie
obecnie wykształconych, bądź wykształcających
się struktur biotycznych,
-
ochrona czynna
renaturyzacyjna obowiązuje na obszarach, w
których regulacji podlega skład gatunkowy w
kierunku jak największej zgodności z siedliskiem,
-
ochrona czynna
rekonstrukcyjna obejmuje obszary, na których
konieczna jest zasadnicza zmiana obecnego
zbiorowiska roślinnego. Zaplanowana jest
wyłącznie w ekosystemach leśnych na siedliskach
grądu, tam gdzie obecny skład gatunkowy
drzewostanu zasadniczo odbiega od zgodnego z
siedliskiem.
Ochrona krajobrazowa
Ochrona krajobrazowa jest realizowana przede
wszystkim na gruntach prywatnych, a także na
niewielkich powierzchniach gruntów będących
własnością Parku (grunty orne oraz grunty zajęte
przez osady leśne, parkingi, elementy infrastruktury
turystycznej i technicznej). Ogólnym celem ochrony
krajobrazowej jest zachowanie cech
charakterystycznych danego krajobrazu, przy
jednoczesnym umożliwieniu gospodarczego
wykorzystania terenu.
Wyróżnia się cztery strefy ochrony krajobrazowej –
analogiczne jak w ochronie czynnej.
W Wigierskim Parku Narodowym funkcjonuje pojęcie
ochrony biernej, do której zalicza się obszary
objęte ochroną ścisłą, ochroną czynną zachowawczą i
ochroną krajobrazową zachowawczą.
Aktualizacja: 2022-05, J. Borejszo
|
