Maciej Romański

  

  

Lądowe

rośliny

naczyniowe

  

  

  

  

Szata roślinna Wigierskiego 
Parku Narodowego odznacza 
się dużą różnorodnością 
względem stopnia naturalności.
Występuje tu na stosunkowo 
dużych powierzchniach 
roślinność o naturalnym 
charakterze, ale w wielu 
miejscach jest już w znacznym stopniu
przekształcona.

  

  

Najwcześniejsze dane dotyczące występujących w okolicach Wigier gatunków roślin naczyniowych pochodzą z 1902 roku, z po- pularnonaukowej pracy Kazimierza Kulwiecia Notatki z wycieczki do Wigier, która ukazała się w czasopiśmie Wszechświat. Autor ten kontynuował swoje obserwacje i w 1904 roku wzmianki o florze regionu można odnaleźć w Materiałach do Fizjografii Jeziora Wigierskiego. Kolejne, wyrywkowe informacje na ten temat pojawiały się w latach 20. ubiegłego stulecia, za sprawą J. Wołoszyńskiej i B. Hryniewickiego. Sporo ciekawych informacji można znaleźć w pracy B. Hryniewickiego z 1924 roku Roślinność okolic Jeziora Wigierskiego z punktu widzenia rezerwatu. Już wtedy autor zwrócił uwagę na występowanie tu wielu rzadkich gatunków roślin, jak choćby obuwików pospolitych Cypripedium calceolus, kukuczki kapturkowatej Neottianthe cucullata, czy goryczki wąskolistnej Gentiana pneumonanthe. Autor w piękny sposób podsumowuje swoją pracę: „Ten krótki rzut oka na świat roślinny okolic Wigier wskazuje, że mamy tu na względnie niedużej przestrzeni wielką rozmaitość zespołów, a więc niewyczerpany materjał do badań naukowych, o ile ten świat, nie ulegnie zniszczeniu...

Impatiens parviflora. Fot. M. Romański

Zdecydowaną większość zbiorowisk roś- linnych parku tworzą gatunki rodzime. We florze parku występują jednak także gatunki obce, z których cześć może stanowić zagrożenie dla rodzimych gatunków roślin.

  

Turzyca Carex buxbaumii. Fot. M. Romański

  

  

Skalnica torfowiskowa Saxifraga hirculus.
Fot. M. Romański

  

  

  

Niestety, wiele prac sprzed drugiej wojny światowej zaginęło lub nigdy nie zostały one opublikowane i cenne informacje przepadły bądź pozostały tylko w pamięci żyjących jeszcze botaników, odwiedzających te tereny. Do informacji tych niezwykle trudno dotrzeć, jednak czasem można natknąć się na ciekawe wzmianki, jak choćby tę o występowaniu wątlika błotnego Hammarbya paludosa w latach 30. XX wieku.

  

Po wojnie pierwsze wzmianki o florze tego obszaru zaczęły pojawiać się w latach 60., więcej danych zaczęło przybywać dopiero w latach 70. Były to jednak prace dość wyrywkowe, nie ujmujące flory nadwigierskiej w sposób całościowy. Pierwsze kompleksowe opracowania dotyczące flory obszaru wokół jeziora Wigry przyniosły dopiero lata 80., głównie za sprawą badań prof. A. W. Sokołowskiego. W chwili utworzenia parku ukazała się praca tego autora Flora Wigierskiego Parku Narodowego. Autor stwierdza w niej, na podstawie własnych badań i opracowań innych autorów, występowanie w parku 794 gatunków roślin naczyniowych.

  

  

Ciąg dalszy