|
Anna Krzysztofiak
Fauna bezkręgowców
Literatura fachowa na temat fauny bezkręgowców terenu parku jest raczej skromna. Najwięcej prac pochodzi z okresu między- wojennego i wiąże się z funkcjonowaniem Stacji Hydrobiologicznej (1920-1939), kierowanej przez Alfreda Lityńskiego. Dotyczą one przede wszystkim fauny jezior i rzek. Ze względu na czas, jaki dzieli je od chwili obecnej, zmiany, jakie zaszły w środowisku przyrodniczym oraz postęp wiedzy o poszczególnych grupach taksonomicznych, dane te wymagają dziś wnikliwej weryfikacji. Ponowne ożywienie w badaniach fauny okolic jeziora Wigry nastąpiło po utworzeniu Wigierskiego Parku Narodowego. Opublikowane w tym okresie prace poświęcone są poszczególnym grupom bezkręgowców, brak jest natomiast badań obejmujących większe jednostki taksonomiczne.
Stan poznania fauny bezkręgowców WPN Do słabiej poznanych grup zwierząt należą orzęski Ciliata. W latach 90. prowadzone były badania w 23 jeziorach, w których stwierdzono występowanie ponad 60 gatunków orzęsków. Większość znalezionych gatunków żyła w strefie przybrzeżnej, w mule i ple torfowcowym otaczającym jeziora. Do dziś na terenie WPN zanotowano obecność 84 gatunków orzęsków.
Rusałka pawik Inachis io. Fot. L. Krzysztofiak
Z 79 gatunków płazińców Platyhelminthes zanotowanych w WPN 48 to wirki Turbellaria, 25 przywry Trematoda, a 6 – tasiemce Cestoidea. Już w okresie międzywojennym wykazano obecność w jeziorach wigierskich 42 gatunków wirków, w tym nowego podgatunku Microdalyellia lugubris wigrensis i nowego gatunku Microdalyellia wiszniewskii. Fauna obleńców Nemathelminthes reprezentowana jest w parku przez blisko 100 gatunków. Na liczbę tę składa się 88 gatunków wrotków Rotatoria i 2 gatunki nicieni Nematoda. Podobnie jak w poprzedniej grupie, tak i tu większość informacji pochodzi z prac powstałych w okresie międzywojennym.
|
Łątki dzieweczki Agrion puella. Fot. L. Krzysztofiak
Informacje na temat skąposzczetów Oligochaeta pochodzą jedynie z okresu międzywojennego i dotyczą gatunków zamieszkujących środowiska wodne. W sumie wykazano obecność 28 gatunków skąposzczetów Oligochaeta i 14 gatunków pijawek Hirudinea. Do lepiej poznanych grup bezkręgowców jezior wigierskich należą skorupiaki Crustacea. W sumie stwierdzono obecność 83 gatunków skorupiaków. Pajęczaki Arachnoidea należą do grup zwierząt najsłabiej rozpoznanych w parku. W okresie międzywojennym stwierdzono występowanie na tym terenie 43 gatunków Hydracarina, z czego 8 gatunków było nowych dla Polski, w tym relikt lodowcowy Huitfeldtia rectipes. W latach 50. badane były pająki występujące w pasie nadbrzeżnym jeziora Wigry, a w latach 90. prowadzono badania pająków środowisk leśnych i torfowisk. Stwierdzono występowanie ponad 100 gatunków pająków, w tym jednego nowego gatunku dla fauny Polski – Gnaphosa microps.
Bagnik brzeżny (Dolomedes fimbriatus).
|
