KONWENCJA RAMSARSKA

 

 

Konwencja Ramsarska jest międzynarodową umową podpisaną w 1971 r. w celu promowania ochrony i zrównoważonego użytkowania terenów podmokłych na całym świecie. Zgodnie z Konwencją Ramsarską obszarami wodno-błotnymi są „...tereny bagien, błot i torfowisk lub zbiorniki wodne, tak naturalne jak i sztuczne, stałe i okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza sześciu metrów.”

Konwencję podpisało 171 krajów wyznaczając ponad 2 400 obszarów. Co roku 2 lutego obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł. Polska wyznaczyła 19 obszarów wodno-błotnych.

W dniu 29 października 2002 roku Wigierski Park Narodowy został wpisany do wykazu terenów podmokłych o znaczeniu międzynarodowym, ustanowionego artykułem 2.1 Konwencji, pod numerem 1567.

Certyfikat_Ramsar_m Certyfikat wpisania na listę RAMSAR
Certyfikat wpisania na listę RAMSAR

W Wigierskim Parku Narodowym obszary wodno-błotne zajmują około 3400 hektarów, co stanowi 22,5% jego powierzchni. W granicach parku znajdują się 42 jeziora oraz kilka dolin rzecznych. Jeziora parku wykazują zróżnicowanie wielkości, kształtu i głębokości. Silny kontrast warunków środowiskowych sprawia, że w poszczególnych zbiornikach występują często odmienne i bardzo specyficzne zespoły roślinne i zwierzęce. Wigry – największy akwen parku – to piąte pod względem głębokości i dziesiąte pod względem powierzchni jezioro w Polsce.



IMG_4117_perkoz dwuczuby_WM_m Perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus), fot. W. Misiukiewicz
Perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus), fot. W. Misiukiewicz

Wśród ptaków wodno-błotnych do najliczniejszych gatunków lęgowych należą: perkoz dwuczuby (ok. 300 par), łyska (200-300 par), kormoran (130 par z tendencją wzrostową), gągoł (40-50 par), krzyżówka (kilkadziesiąt par), nurogęś (20-30 par) i łabędź niemy (20-30 par).



IMG_1816_nurogesi_WM_m Nurogęś (Mergus merganser), fot. W. Misiukiewicz
Nurogęś (Mergus merganser), fot. W. Misiukiewicz

Jezioro Wigry ma duże znaczenie regionalne dla awifauny przelotnej i nielęgowej. Podczas przelotów wiosennych i jesiennych na Wigrach pojawiają się duże stada czernic, głowienek, gągołów, nurogęsi i bielaczków, a także nielicznie uhla, nur czarnoszyi i rdzawoszyi oraz szlachar.



Obszary RAMSAR w Polsce

Obszary RAMSAR na świecie

 

 

Powrót

    

Strona główna Wigierskiego Parku Narodowego