Tradycyjne ogródki wiejskie
cz.3 z 3
Tekst: Barbara Perkowska Zdjęcia: Elżbieta Perkowska i Joanna Górecka Wykonanie strony: KAJA Janina Elżbieta Kamińska
© WPN, 2006 |
Kwiaty w obrzędowości
Jako element związany z obrzędowością ludową i religijną kwiaty występowały pięć razy w ciągu roku. Po raz pierwszy jako dodatek do palmy wielkanocnej. Bukszpan oraz barwinek służyły do ozdabiania koszyczków ze święconym. W dniu Zielonych Świątek ściany „maiło się” gałązkami lipy, peonii. Za zakończenie oktawy Bożego Ciała wieszało się na ścianie domu święcone wcześniej wianki, w których można było znaleźć rozchodnik i macierzankę. Zbierało się też kwiaty do sypania podczas procesji oktawy Bożego Ciała. Ze świętem Matki Bożej Zielnej związany jest zwyczaj robienia i święcenia bukietów z kwiatów i ziół.
Kwiaty w tradycyjnym ogródku: aksamitki, astry, chryzantemy, cynie, dalie, floksy, gipsówka, goździki brodate, irysy, kosmosy, lilie smolinosy, liliowce, łubiny, maciejka, mak ogrodowy, malwy, marcinki, miechunka rozdęta, mieczyki, orliki, ostróżki, peonie, rozchodniki, rudbekie, słoneczniczek, słonecznik, szafirki, złocienie.
Zioła w tradycyjnym ogródku: bazylia, cząber, estragon, kminek, koper, lubczyk, lawenda, majeranek, melisa lekarska, mięta, pietruszka, piołun, pokrzywa, rozmaryn, rumianek, szałwia, szczypiorek, tymianek.
Pamiętajmy przy zakładaniu ogródków:
Ogródki są częścią naszej tradycji, stanowią o naszej tożsamości, wyróżniają nas, wzbogacają krajobraz, różnorodność bio-logiczną, naszą kulturę. Czerpmy z tego bogactwa, zachowajmy je, pomnażajmy i przekażmy przyszłym pokoleniom!
|