OCHRONA GATUNKOWA ROŚLIN
Wigierski Park Narodowy charakteryzuje się dużym
bogactwem florystycznym. Do tej pory stwierdzono
tutaj ponad 1000 taksonów (gatunków, podgatunków i odmian)
roślin naczyniowych, wśród których występują rzadkie
gatunki, wchodzące często w skład unikatowych
zbiorowisk roślinnych. Aż 125 gatunków roślin
figuruje na liście gatunków chronionych, w Polskiej
Czerwonej Księdze, na liście gatunków rzadkich i
zagrożonych, bądź na liście gatunków Natura 2000,
których ochrona jest ważna w skali całego
kontynentu. Podstawowym kierunkiem ochrony flory
jest zachowanie zróżnicowania siedlisk roślin i ich
zabezpieczenie przed zniszczeniem.
Wiele
rzadkich gatunków roślin występuje na torfowiskach,
dlatego też zachowanie tych siedlisk jest ważnym
celem działań ochronnych parku. Głównym zagrożeniem
dla torfowisk, zwłaszcza niskich i przejściowych,
jest ich zarastanie krzewami i drzewami. Wybrane
fragmenty torfowisk, charakteryzujące się
występowaniem wielu rzadkich gatunków zostało
objętych czynną ochroną, polegającą na usuwaniu
krzewów i utrzymywaniu otwartej przestrzeni
torfowisk. Pozytywne efekty tych zabiegów są
widoczne w postaci trwałego występowania roślin
"specjalnej troski".
Na
terenie parku realizowany jest program introdukcji
gatunków zagrożonych wyginięciem na Suwalszczyźnie.
Dotyczy to w szczególności miodokwiatu krzyżowego -
gatunku storczyka, którego jedyne stanowisko w
dolinie rzeki Rospudy może być zagrożone
zniszczeniem podczas robót drogowych. Cześć roślin
pobranych znad Rospudy przyjęła się na nowym
siedlisku w WPN, dając nadzieję na zachowanie tego
gatunku.
Wigierski Park Narodowy podjął też próbę ocalenia
storczyka kukuczki kapturkowatej. Gatunek ten w
ostatnich latach zniknął z wielu swoich stanowisk w Polsce.
Pozostał tylko na dwóch z nich. Jedno znajduje się
na terenie WPN, drugie, liczniejsze, w okolicach
Augustowa.
Niektórym roślinom i ich zbiorowiskom zagrażać może
ekspansja gatunków obcego pochodzenia - tych, które
mają zdolność do szybkiego opanowywania nowych
siedlisk i wypierania z nich rodzimej flory. Dlatego
tez park aktywnie zwalcza niektóre obce gatunki
roślin. Skutecznie udało się do tej pory radykalnie
zmniejszyć liczebność barszczu mantagezjańskiego -
rośliny ekspansywnej i niebezpiecznej,
także dla człowieka - ze względu na swoje parzące
właściwości.
|