Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4.3.3. Opad podkoronowy
Program badania chemizmu opadu podkoronowego prowadzony jest na leśnej powierzchni badawczej w Sobolewie od 1996 roku. Na obszarze zlewni badawczej Stacji Bazowej Wigry kolektory opadu podkoronowego znajdują się w dominującym drzewostanie świerkowo-sosnowym. Zbierają one opad atmosferyczny, który po przejściu przez korony drzew zmienia swoją objętość oraz parametry fizykochemiczne. Na stężenie jonów w opadzie podkoronowym wpływ mają: wielkość i czas trwania opadów atmosferycznych, stężenie początkowe jonów, skład gatunkowy, stan zdrowotny oraz zwarcie koron drzewostanu. Średnia roczna intercepcja podokapowa (różnica opadu na otwartej przestrzeni i opadu podkoronowego) w roku hydrologicznym 2013 wynosiła 27,4% i była niższa o 6,2% punktów procentowych niż w roku 2012. W odróżnieniu do dwóch lat poprzednich w roku 2013 zanotowano dwukrotnie intercepcję ujemną, w grudniu 2012 roku do podłoża dotarło o 54,7% więcej wody niż wynosił opad atmosferyczny. W maju intercepcja wyniosła -0,2%, można więc przyjąć, że korony drzew przepuściły cały opad (Rys. 51). W roku 2013 wartość intercepcji nie była skorelowana z wielkością opadu atmosferycznego.
Rys. 51. Miesięczna intercepcja opadów atmosferycznych pod okapem drzewostanu świerkowo-sosnowego w 2013 roku
W 2013 roku średni odczyn wód opadu podkoronowego był zbliżony do roku poprzedniego i wynosił pH=5,74 (spadek o 3,3%) (Tab. 24). Ekstremalne średnie wartości pH w 2013 roku zanotowano w lutym (min pH=5,09) i w lipcu (max pH=6,43). Odczyn wód opadu podkoronowego był bardziej stabilny niż w roku 2012. Zakres zmian średnich miesięcznych wartości pH wyniósł 1,34 podczas, gdy w roku 2012 - 2,13. Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy wielkością opadu podkoronowego a jego odczynem ani przewodnością. Zmiany średnich miesięcznych wartości pH w roku 2013 na tle roku poprzedniego przedstawiono na rysunku 52.
Rys. 52. Średnie miesięczne wartości pH opadu podkoronowego w latach 2012 i 2013
Rys. 53. Średnie roczne wartości pH opadu podkoronowego na otwartej przestrzeni w latach 1996-2013
W czasie ostatnich trzech lat, po nagłym wzroście średniej rocznej wartości pH opadu podkoronowego w roku 2013, obserwuje się jej spadek. Niemniej jednak analiza danych z wielolecia 1996-2013 wykazuje stałą, powolną tendencję wzrostową tego parametru (Rys. 53). W roku 2013 średnia wartość przewodności elektrolitycznej opadu podkoronowego wynosiła 8,36 mS/m i była nieco niższa (o 2,5%) od wartości z roku poprzedniego (8,58). Najniższą średnią miesięczną wartość zanotowano w październiku (2,47 mS/m), najwyższą w styczniu (15,47 mS/m). Nie stwierdzono istotnych zależności pomiędzy wielkością opadu podkoronowego a jego odczynem oraz przewodnością. Wystąpiła natomiast istotna korelacja pomiędzy wielkością opadu podkoronowego a stężeniem następujących jonów: SO4-2, NO3-, Cl-, Ca +2, Mg+2 (p<0,05). Zmiany średniej miesięcznej przewodności elektrolitycznej w roku 2013 na tle wartości z roku poprzedniego przedstawiono na rysunku 54, a przebieg zmian tego parametru w wieloleciu 1996-2013 na rysunku 55.
Rys. 54. Przewodność elektrolityczna wód opadu podkoronowego w latach 2012 i 2013
Średni roczny współczynnik koncentracji, określający stopień wzbogacenia wody opadowej w substancje rozpuszczone podczas przechodzenia przez korony drzew dla wszystkich badanych jonów wyniósł 13,2 i był prawie o 90% większy niż w roku 2012. Najwyższy stopień wzbogacenia w czasie całego roku odnotowano w styczniu dla jonów wapniowych (współczynnik koncentracji wyniósł 193,2 i był ponad 4-krotnie wyższy niż w roku 2012), najniższy zaś w marcu i sierpniu dla jonów amonowych (0,2) i w lipcu dla chlorkowych (0,2). Współczynniki koncentracji poszczególnych jonów w roku 2013 przedstawiają rysunki 50a i 50b.
Rys. 55. Średnie roczne wartości przewodności elektrolitycznej opadu podkoronowego na otwartej przestrzeni w latach 1996-2013
Rys. 56. Współczynniki koncentracji anionów: S-SO4, N-NO3 i Cl w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 57. Współczynniki koncentracji kationów: N-NH4, K, Mg, Ca i Na w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 58. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów siarczanowych (S-SO4-2) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
W roku 2013 wraz z opadem podkoronowym do podłoża zdeponowanych zostało łącznie 4386,5 kg jonów na 1 km2 (o 17% mniej niż w roku 2012), w tym 2351,6 kg/km2 kationów i 2034,9 kg/km2 anionów. Pośród nich największy udział miały jony chlorkowe - 864,4 kg/km2, najmniejszy zaś jony magnezowe - 207,9 kg/km2. Najmniejszy łączny miesięczny ładunek jonów przypadł na marzec (96,9 kg/km2), największy zaś na maj (1010,8 kg/km2). Stężenia oraz ładunki jonów na tle wielkości opadu podkoronowego w roku hydrologicznym 2013 przedstawiają rysunki 58-65. Stężenia i ładunki jonów w opadzie podkoronowym w roku 2013 oraz w wieloleciu 1996-2013 przedstawiają tabele 24-27.
Rys. 59. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów chlorkowych (Cl-) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 60. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów azotanowych (N-NO3-) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 61. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów sodowych (Na+) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 62. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów potasowych (K+) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 63. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów magnezowych (Mg+2) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 64. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów magnezowych (Ca+2) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Rys. 65. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia jonów amonowych (N-NH4-) w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Tabela 24. Stężenia jonów w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Tabela 25. Ładunki jonów wniesionych do podłoża z opadem podkoronowym w 2013 roku
Tabela 26. Średnie miesięczne stężenia jonów w opadzie podkoronowym w 2013 roku
Tabela 27. Sumaryczne miesięczne ładunki jonów docierające do podłoża z opadem podkoronowym w 2013 roku
|