Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4.2. Chemizm powietrza
Badania chemizmu powietrza atmosferycznego polegały na określeniu miesięcznych stężeń dwutlenku siarki (SO2) i dwutlenku azotu (NO 2) metodą pasywną (zgodnie z Normą PN89/Z-04092/08). Analizy laboratoryjne próbników wykonało Centrum Innowacyjno-Wdrożeniowe „Propagator” z Krakowa.
4.2.1. Dwutlenek siarki
W 2013 roku średnie stężenie dwutlenku siarki (SO2) w powietrzu atmosferycznym wynosiło 2,39 μg/m3 (w roku hydrologicznym) i 2,48 μg/m3 (w roku kalendarzowym). Najniższe średnie miesięczne stężenie tego gazu zanotowano w lipcu - 0,67 μg/m3, najwyższe zaś w styczniu - 5,33 μg/m3. Przebieg zmian średnich miesięcznych stężeń S-SO2 w roku hydrologicznym i kalendarzowym 2013 przedstawia rysunek 33.
Rys. 33. Średnie miesięczne stężenia S-SO2 w powietrzu w Sobolewie
4.2.1.1. Dwutlenek siarki – na tle lat poprzednich
W porównaniu z rokiem 2012 średnie roczne stężenie dwutlenku siarki wzrosło o 79% w roku hydrologicznym i o 54% w roku kalendarzowym (Tab. 16). W roku 2013 stężenie SO2 nie odbiegało znacząco (wzrost o 3%) od średniej wieloletniej (2003-2013). W latach 2003-2013 najniższe stężenia SO2 (<2 μg/m3) notowano od wiosny do jesieni (marzec-wrzesień), najwyższe zaś (>4,5 μg/m3) w miesiącach zimowych, w grudniu 2012 r. i w styczniu 2013 r. (Rys. 33).
4.2.2. Dwutlenek azotu
W 2013 roku średnie stężenie dwutlenku azotu (NO2) wynosiło 6,64 μg/m3 w roku hydrologicznym i 6,45 μg/m3 w roku kalendarzowym. Najniższe średnie miesięczne stężenie tego gazu zanotowano w czerwcu - 3,63 μg/m3, najwyższe zaś w styczniu - 10,38 μg/m 3. Przebieg zmian średnich miesięcznych stężeń N-NO2 w roku hydrologicznym i kalendarzowym 2013 przedstawia rysunek 34.
Rys. 34. Średnie miesięczne stężenia N-NO2 w powietrzu w Sobolewie
4.2.2.1 Dwutlenek azotu – na tle lat poprzednich
W porównaniu z rokiem 2012 średnie roczne stężenie dwutlenku azotu spadło o 23% w roku hydrologicznym i o 13% w roku kalendarzowym (Tab. 16). W roku 2013 stężenie NO2 było niższe o 9,9% od średniej wieloletniej (2003-2013). W latach 2003-2013 najniższe stężenia dwutlenku azotu (<5 μg/m 3) notowano wiosną i latem (marzec-sierpień), najwyższe zaś (>8 μg/m3) w miesiącach jesiennych i zimowych: styczeń-luty oraz październik-grudzień 2013 r. (Rys. 34).
4.2.3. Zanieczyszczenie powietrza – wielolecie
Średnie miesięczne stężenia zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego z 2013 roku na tle lat poprzednich przedstawiono w tabeli 16 i na rysunkach 35-36, natomiast średnie roczne z lat 2003-2013 - w tabeli 17.
Tabela 16. Średnie miesięczne stężenia zanieczyszczeń powietrza w Sobolewie w 2013 roku
* średnia z lat hydrologicznych
Rys. 35. Średnie miesięczne stężenia SO2 w powietrzu w latach 2003-2013
Rys. 36. Średnie miesięczne stężenia NO2 w powietrzu w latach 2003-2013
Tabela 17. Zanieczyszczenie powietrza - średnie roczne stężenia S-SO2 i N-NO3 w latach 2003-2013
Analiza przebiegu wieloletnich zmian średniego rocznego stężenia zanieczyszczeń powietrza pokazuje, że w latach kalendarzowych 2003-2010 zanieczyszczenie dwutlenkiem siarki sukcesywnie obniżało się. W późniejszych latach notowano stopniowy wzrost stężenia tego gazu w powietrzu atmosferycznym, od poziomu niewykrywalnego w roku 2010 do wartości 2,48 μg/m3 w roku 2013. Odwrotną sytuację obserwowano w przypadku dwutlenku azotu, którego średnie stężenie wykazywało wyraźną tendencję wzrostową do roku 2011, osiągając wartość 9,94 μg/m3 a w kolejnych dwóch latach obniżyło się odpowiednio o około 25% w 2012 r. i 35% w roku 2013 (Rys. 37).
Rys.37. Wieloletnie zmiany stężenia dwutlenku siarki SO2 i dwutlenku azotu NO2 w powietrzu (średnie roczne z lat kalendarzowych 2003-2013)
W 2013 roku jak i w całym wieloleciu 2003-2013 stężenie obu gazów było wielokrotnie niższe od norm wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu z dnia 24 sierpnia 2012 r. określających poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu, zróżnicowane ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ochronę roślin.
4.2.4. Ruchy mas powietrza i zanieczyszczenia antropogeniczne
Analiza danych pogodowych ze stacji meteorologicznej dostarcza jedynie informacji o lokalnym kierunku wiatru, dlatego też do określenia kierunków napływu mas powietrza nad stację badawczą wykorzystano program modelowania ruchu mas powietrza Flextra, opracowany przez Norweski Instytut Badań Powietrza NILU (http://www.nilu.no/projects/ccc/trajectories/). Z uzyskanych wizualizacji wynika, że w 2013 roku masy powietrza napływały nad rejon Stacji Bazowej głównie z zachodu i północnego-zachodu oraz z północy. Taki układ kierunków może wskazywać, że źródłem zanieczyszczeń powietrza na badanym obszarze może być miasto Suwałki. Wartości miesięcznych emisji SO2 i NO2 w roku 2013 uzyskane z Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Suwałkach wskazują, że może to być główne źródło zanieczyszczeń powietrza rejestrowanych na stacji meteorologicznej w Sobolewie (Rys. 38). Największa ilość SO2 (>40 ton/m-c) i NO2 (>20 ton/m-c) została uwolniona do atmosfery w miesiącach zimowych (styczeń-luty oraz grudzień 2013 roku), co znalazło odbicie w średnich miesięcznych stężeniach zanieczyszczeń powietrza odnotowanych w Sobolewie. Podobnie jak przed rokiem można zauważyć zbieżność wzrostów i spadków ilości zanieczyszczeń z wielkościami emisji w miesiącach letnich oraz w sezonie grzewczym.
Rys.38. Ilość [tony] SO2 i NO2 wyemitowanego do atmosfery przez Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Suwałki w 2013 roku
|