|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4.4. Chemizm opadu organicznego
Program realizowany był na powierzchni badawczej zlokalizowanej w drzewostanie świerkowo-sosnowym z odnawiającą się warstwą krzewów leszczyny, na siedlisku ubogiego grądu trzcinnikowego Tilio-Carpinetum calamagrosietosum.
4.4.1. Masa opadu organicznego
Opad organiczny (ściółka) jest jednym z najważniejszych elementów wzbogacających glebę w materię organiczną w ciągu całego roku. Zmienia się on zarówno pod względem biomasy, składu chemicznego, rozkładu przestrzennego, jak opadu w czasie. Produkcja ściółki zależna jest od wielu czynników – klimatu, składu gatunkowego i wieku drzewostanu, własności siedlisk i warunków meteorologicznych w danym roku, a jej wielkość może się znacznie wahać w cyklu wieloletnim (Szarek, Braniewski 1996). Roczna produkcja ściółki dla lasów iglastych i liściastych klimatu umiarkowanego według Obmińskiego (1978) wynosi od 2 do 10 t ha-1, a dla lasów środkowo-europejskich 3-4,5 t ha-1. Bednarek i in. (2005) badając opad organiczny w rezerwacie Las Piwnicki w zbiorowisku Tilio-Carpinetum otrzymała wyniki masy opadu roślinnego od 5,47 do 6,84 t ha -1. W roku hydrologicznym 2010 wielkość całkowitego rocznego opadu organicznego utrzymywała się na poziomie podobnym do roku poprzedniego i wyniosła 4,89 t ha-1 (Tab. 22).
Tabela 22. Wielkość rocznego opadu organicznego w poszczególnych latach badań na leśnej powierzchni w Sobolewie
Podobnie jak w latach poprzednich głównym składnikiem opadu organicznego były igły, które stanowiły 64,4% suchej masy opadu. Nie zaobserwowano tak znaczącego, jak w roku poprzednim, udziału w opadzie owoców - ich udział spadł z 14% w 2009 roku do 7,7% w roku 2010 (Tab. 23, rys. 41, 42). W dalszym ciągu obserwuje się niski udział gałązek, które stanowiły 8,5% biomasy opadu (w 2005 roku stanowiły one 27%), natomiast wzrósł udział liści, osiągając 3,2% biomasy opadu. Pozostałe komponenty suchej masy opadu biologicznego występowały na podobnym poziomie jak w latach ubiegłych.
Tabela 23. Masa i procentowy udział suchej masy poszczególnych frakcji w całkowitym miesięcznym opadzie organicznym w roku hydrologicznym 2010 (Sobolewo)
Wielkość opadu organicznego była zmienna w poszczególnych miesiącach roku hydrologicznego (Rys. 43 i 44). Najniższe wartości opadu zarejestrowano w miesiącach zimowych, a zwłaszcza w styczniu - 6,15 g/m2 suchej masy. W kolejnych miesiącach następował stopniowy wzrost opadu, we wrześniu przekraczając 70 g/m2, a w październiku uzyskując maksymalną wartość 136,23 g/m2 suchej masy.
Rys. 41. Procentowy udział poszczególnych frakcji w rocznym suchym opadzie organicznym w 2010 roku (Sobolewo)
Również skład opadu organicznego był zmienny w trakcie roku (Rys. 42). W każdym miesiącu dominowały igły, które stanowiły od 39 do 86% suchej biomasy opadu. Największe ilości igieł (70-80%) stwierdzono w styczniu, marcu, kwietniu i październiku (Tab. 24). W miesiącach letnich: czerwiec-sierpień igły stanowiły niewiele ponad 40% całkowitej biomasy. Drugim najistotniejszym składnikiem opadu były gałązki, które według Bednarek i in. (2005) są najbardziej zmiennym składnikiem roślinnego opadu naziemnego. Opad gałęzi jest nie tyle wynikiem procesów fizjologicznych, co pogodowych. Obumarłe gałązki przez dłuższy czas mogą pozostawać w koronie drzew, a ich opad następuje dopiero podczas silnego wiatru lub w czasie śnieżnej zimy. Gałązki stanowiły od 3 do 20% suchej biomasy opadu, a największy ich udział stwierdzono w lutym (19%) i czerwcu (20%). Zwiększony udział gałązek w całkowitej masie opadu w lutym wyraźnie spowodowany był opadami śniegu.
Rys. 42. Procentowy udział poszczególnych frakcji opadu organicznego w Sobolewie w latach 2005-2010
Owoce (głównie szyszki) stanowiły niewiele mniejszy udział w opadzie niż gałązki, chociaż w poprzednim roku było ich prawie dwukrotnie więcej. Ich udział w opadzie stanowił od 0 (styczeń, czerwiec) do 21% (luty, sierpień).
Rys. 43. Opad organiczny (mokry i suchy) na leśnej powierzchni w Sobolewie w roku hydrologicznym 2010
Rys. 44. Dynamika opadu organicznego na stanowisku badawczym w Sobolewie w latach 2005-2010
Tabela 24. Wielkość świeżej masy opadu organicznego [g/m2] na powierzchni badawczej w Sobolewie
± - odchylenie standardowe dla wielolecia 2005-2010
Tabela 25. Wielkość suchej masy opadu organicznego [g/m2] na powierzchni badawczej w Sobolewie
± - odchylenie standardowe dla wielolecia 2005-2010
Rys. 45. Procentowy udziału suchej masy poszczególnych frakcji w całkowitym opadzie miesięcznym w 2010 roku.
Pozostałe frakcje opadu występowały w znacznie mniejszych ilościach, stanowiąc od 0,7% (porosty) do 6,1% (kora) całkowitej masy opadu organicznego. Zaobserwowana zmienność składu opadu organicznego w ciągu roku, według Szarek i Braniewskiego (1996) jest cechą charakterystyczną lasów półkuli północnej. Jest to prawidłowość zgodna z obserwacjami fenologicznymi drzew iglastych. Wielkość świeżej i suchej biomasy opadu organicznego w poszczególnych miesiącach przedstawiono w tabelach 24 i 25.
|