4.3. Chemizm opadów atmosferycznych

  

  

4.3.1. Poprawność wykonanych analiz

Analizy fizykochemiczne wód opadowych wykonywane były w laboratorium Instytutu Ochrony Środowiska w Warszawie. Tam też przeprowadzono ocenę poprawności wykonanych analiz chemicznych.

  

  

4.3.2. Opad na otwartej przestrzeni

W roku hydrologicznym 2007 średnia roczna wartość pH opadu mokrego wynosiła 5,36 i była niższa od wartości z poprzedniego roku. Wartości miesięczne pH opadu mieściły się w granicach od 4,86 (grudzień) do 6,20 (sierpień).

Na podstawie wyników wartości pH można wyróżnić, podobnie jak w poprzednim roku, dwa okresy: okres zimowo-wiosenny, który charakteryzuje się niższymi wartościami pH oraz okres letnio-jesienny, o wyższych wartościach pH (Rys. 26). Od tej prawidłowości wyraźnie odbiegała wartość pH opadu z miesiąca lipca, co związane było z wyjątkowo wysokimi opadami w tym miesiącu. W oparciu o klasyfikację zaproponowaną przez Jansena i in. (1988) analizowane pod kątem odczynu wody opadowe można zaliczyć do normalnych.

   

  

Rys. 26. Porównanie wartości pH opadów atmosferycznych na otwartej przestrzeni w Sobolewie w roku 2006 i 2007

  

  

Średnia roczna wartość przewodności elektrycznej, która obrazuje stopień mineralizacji wody opadowej, wynosiła 1,76 mS/m. Wartości miesięczne mieściły się w zakresie od 1,21 mS/m (październik) do 2,87 mS/m (sierpień). Przebieg zmienności przewodności elektrycznej w 2007 roku, na tle roku poprzedniego, pokazuje rysunek 30. Według klasyfikacji Jansena (1988) otrzymane wyniki pozwalają zaklasyfikować badany opad do klasy wód o lekko podwyższonym przewodnictwie.

   

  

Rys. 27. Wartości przewodności elektrycznej opadów atmosferycznych na otwartej przestrzenie w Sobolewie w 2006 i 2007 roku

  

  

W minionym roku hydrologicznym na jeden km2 powierzchni gruntu na terenie otwartym spadło z opadami atmosferycznymi 2865,17 kg jonów NH4, NO3, SO4, Na, K, Ca, Mg i Cl, czyli prawie o 1273 kg więcej, niż w poprzednim roku. Najwięcej zdeponowanych do podłoża było jonów siarczanowych i amonowych. Najwięcej jonów dotarło do podłoża w lipcu, kiedy wystąpiły najwyższe opady (Rys. 28, 29). Jedynie jonów sodu najwięcej dotarło do podłoża w miesiącu styczniu, na co miało wpływ najwyższe stężenie tych jonów w wodzie opadowej (Rys. 30). Najmniejszy ładunek jonów siarczanowych dotarł do gruntu w grudniu, o czym zadecydowała stosunkowo niska suma opadów oraz najniższe stężenie tych jonów. Jonów amonowych najmniej dotarło do podłoża w lutym, kiedy zarejestrowano najniższe ich stężenie oraz bardzo niskie opady.

  

  

Rys. 28. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia S-SO4 w opadach
na tle miesięcznych sum wysokości opadu w 2007 roku (Sobolewo).

  

  

  

Rys. 29. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia N-NH4 w opadach
na tle miesięcznych sum wysokości opadu w 2007 roku (Sobolewo).

  

  

  

Rys. 30. Ładunki sumaryczne i średnie miesięczne stężenia Na w opadach
na tle miesięcznych sum wysokości opadu w 2007 roku (Sobolewo).

   

   

   

   

ciąg dalszy  »  

   

strona główna