4.1. Meteorologia (c.d.)

Suma roczna opadów atmosferycznych z terenu zlewni badawczej wynosiła 679,4 mm i była o 88,2 mm wyższa niż średnia suma z wielolecia 1971-2001. W ujęciu roku hydrologicznego suma opadów z 2007 roku wynosiła 777,4 mm i była wyższa od roku poprzedniego aż o 203,0 mm. W porównaniu do roku kalendarzowego 2006 wielkość opadów zwiększyła się o 95,0 mm.

Wielkość opadów wskazuje, że miniony rok był rokiem wilgotnym. Największe opady zanotowano w lipcu – 186,6 mm, kiedy to wystąpiły 4 dni z opadem umiarkowanie silnym i 3 dni z opadem silnym. Maksymalny opad dobowy wyniósł w tym okresie 39,6 mm, a godzinny 11,6 mm. Najsuchszym miesiącem był grudzień – spadło wówczas 19,4 mm opadów, które rozłożone były w okresie 9 dni. Maksymalny opad dobowy wynosił dla tego miesiąca 10,2 mm, a godzinny 2,0 mm. Łącznie w roku kalendarzowym i hydrologicznym wystąpiło 175 dni z opadem. Charakterystykę opadów w roku kalendarzowym 2007 przedstawiono na rysunkach 10-14.

Rozpatrując opady atmosferyczne w czterech głównych porach roku kalendarzowego wyraźnie widać przewagę opadów w okresie letnim. W trzech miesiącach letnich spadło prawie o 40% więcej deszczu, niż w okresie wiosennym, co stanowiło ponad 43% opadu rocznego. Opad z okresu zimowego stanowił 20,9% całkowitego opadu rocznego i był wyższy od opadów wiosennych o 18% oraz opadów jesiennych o ponad 11%.

Rys. 10. Odchylenie miesięcznych sum opadów (2007) od średniej z wielolecia

Rys. 11. Średnie miesięczne sumy opadów atmosferycznych (Sobolewo, 2007) na tle opadów z wielolecia

Rys. 12. Liczba dni w roku (2007) bez opadów, z opadami bardzo słabymi (0,1-1,0 mm), słabymi (1,1-5,0 mm), umiarkowanymi (5,1-10,0 mm), umiarkowanie silnymi (10,1-20,0 mm) i silnymi (20,1-30,0 mm)

Rys. 13. Przebieg roczny częstości (%) dni z opadem w 2007 roku (Sobolewo)

Rys. 14. Rozkład współczynnika pluwiometrycznego w roku 2007

Średnia względna wilgotność powietrza atmosferycznego na Stacji Bazowej „Wigry” w roku hydrologicznym 2007 wynosiła 77,6%. Najwyższą wilgotnością charakteryzował się listopad – 89,3%, a najniższą kwiecień – 59,4%. Najniższe chwilowe minimalne wartości wilgotności wystąpiły w marcu (22,0%), a najwyższe w grudniu, lipcu, sierpniu, wrześniu i październiku (95,0%). Maksymalne wartości chwilowe były bardzo wyrównane i w ciągu całego roku nigdy nie spadały poniżej 94,0%. Biorąc pod uwagę rok kalendarzowy najwyższą wilgotnością charakteryzował się listopad (87,7%), a średnia wilgotność dla całego roku wynosiła 77,4%. Najwyższą średnią wilgotnością powietrza charakteryzował się okres zimowy – 83,8%, a najniższą okres wiosenny – 68,3% (Rys. 15).

Rys. 15. Wilgotność względna powietrza atmosferycznego na Stacji Bazowej WIGRY w poszczególnych porach roku kalendarzowego 2007

4.1.5. Promieniowanie słoneczne

Na Stacji Bazowej „Wigry” prowadzone są automatyczne pomiary natężenia całkowitego promieniowania słonecznego (gęstości strumienia energii) oraz usłonecznienia rzeczywistego (czasu dopływu bezpośredniego promieniowania słonecznego do powierzchni Ziemi).

W roku hydrologicznym 2007 przeciętna wartość natężenia promieniowania słonecznego wynosiła 185,8 W/m² i była niższa prawie o 38% niż w poprzednim roku. Najwyższą średnią wartość miesięczną zanotowano we wrześniu – 527,8 W/m², a najniższą w styczniu – 24,1 W/m². Średnie natężenie promieniowania dla okresu letniego wynosiło 286,9 W/m² i o 36% przewyższało wielkość promieniowania docierającego w okresie wiosennym, prawie o 6% w okresie jesiennym i około 90% w okresie zimowym (Rys. 16).

W 2007 roku usłonecznienie, stanowiące czas dopływu energii słonecznej (>120 W/m²) do podłoża, wynosiło 1464,6 godzin i było prawie o 75 godziny niższe niż w poprzednim roku. Dla roku hydrologicznego wynosiło ono 1470,5 godziny. Roczny przebieg usłonecznienia pokazano na rysunku 17. Promieniowanie słoneczne najdłużej docierało do powierzchni Ziemi w okresie letnim – przez 195,8 godzin i wiosennym – 194,0 godziny. Najkrótszy czas trwania usłonecznienia charakteryzował okres zimowy – zaledwie 24,0 godzin (Rys. 18).

Rys. 16. Natężenie promieniowania słonecznego w poszczególnych porach roku kalendarzowego 2007 (Sobolewo)

Rys. 17. Przebieg usłonecznienia i natężenia promieniowania słonecznego w roku hydrologicznym 2007 (Sobolewo)

Rys. 18. Usłonecznienie w poszczególnych porach roku kalendarzowego 2007 (Sobolewo)

4.1.6. Wiatr

Pomiary dotyczące wiatru polegały na określeniu jego kierunku i prędkości na wysokości 10 m nad gruntem. Kierunki wiatru wyznaczone zostały według 16-stopniowej skali. W roku 2007 najczęściej wiał wiatr z sektora południowo-zachodniego (Rys. 19). Szczegółowe zestawienie częstości kierunków wiatru przedstawia rysunek 20.

Średnia roczna prędkość wiatru dla roku kalendarzowego wyniosła 2,07 m/s, a dla roku hydrologicznego 2,13 m/s. Wartości te, podobnie jak i średnie miesięczne prędkości wiatru, były charakterystyczne dla wiatru bardzo słabego i słabego. Najwyższe chwilowe prędkości wiatru w roku kalendarzowym zanotowano w styczniu (10,9 m/s), a w roku hydrologicznym w listopadzie (9,9 m/s), grudniu (9,6 m/s) i styczniu (10,9 m/s). Najdłuższymi okresami ciszy charakteryzował się miesiąc czerwiec (okres bezwietrzny stanowił 15,1%). W układzie pór roku najwyższą średnią prędkością wiatru charakteryzował się okres zimowy – 2,56 m/s, a najmniejszą jesienny – 1,76 m/s (Rys. 20). Wiosną występowało najwięcej okresów bez wiatru (Rys. 21).

Rys. 19. Częstość (%) kierunków wiatru w 2007 roku (Sobolewo)

Rys. 20. Średnie i maksymalne prędkości wiatru dla poszczególnych pór roku kalendarzowego 2007 w Sobolewie

Rys. 21. Średni udział procentowy cisz dla poszczególnych pór roku kalendarzowego 2007 w Sobolewie

ciąg dalszy  »  

strona główna