WIGIERSKI OBSERWATOR

Marzec

   Tegoroczny marzec, w porównaniu do lat poprzednich okazał się wyjątkowo śnieżny. Śnieg zalegał w lasach do drugiej połowy miesiąca a okresowe nawroty przymrozków powodowały, że lód pokrywał jeziora dłużej niż zazwyczaj. Jelenie, sarny, dziki zmęczone surową zimą, nadal cierpiały z niedostatku pokarmu. Pomimo, że w zachodniej części Polski już na początku marca pojawiły się gęsi, żurawie, czajki i inne migrujące gatunki ptaków, to przyloty na teren Suwalszczyzny miały miejsce dopiero w drugiej połowie miesiąca. Pod koniec marca do gniazd zlokalizowanych na obszarze Parku powróciły bociany białe.

W marcu borsuki (Meles meles) są już w pełni aktywne. Okres zimy aż do lutego zwierzęta przesypiają w norze. Sen zimowy nie trwa jednak nieprzerwanie, gdyż w dniach ocieplenia, a czasem nawet w czasie mrozów budzą się i wychodzą z nory aby zaspokoić pragnienie lub coś złowić. Potem wracają do legowiska i ponownie zasypiają. Podczas zimy zwierzęta tracą na wadze, spalając nagromadzony jesienią tłuszcz. Bywa, że chudną nawet 7 kilogramów.

Koniec zimy jest okresem gdy jelenie (Cervus elaphus) zrzucają poroża. W marcu swoich oręży pozbywają się byki w średnim wieku. Rokroczny proces zrzucania poroża jest wynikiem zmian zachodzących w tkankach u podstawy pnia. W tkance kostnej tworzą się jamy, które powiększają się aż w końcu poroże odłamuje się. Rana powstała w trakcie zrzucania szybko zarasta bogato unaczynioną skórą. Rozpoczyna się wówczas rozwój nowego poroża.

Tekst: Wojciech Misiukiewicz
Zdjęcia: Małgorzata Januszewicz

Powrót