WIGIERSKI PARK NARODOWY

  

  

Proszę chwilę zaczekać, ładuję zdjęcia ...

  

WIGIERSKI OBSERWATOR

 

Listopad

  

  

kliknij,
aby powiększyć


 

 

  

Kormoran czarny (Phalacrocorax carbo) jest najliczniejszym nielęgowym ptakiem Wigierskiego Parku Narodowego. Na początku listopada możemy zaobserwować kormorany żerujące w wodach Wigier, w stadach liczących do 600 osobników. Łączną liczbę kormoranów odwiedzających wody parku ocenia się na co najmniej 1500 osobników. Największe noclegowisko znajduje się na Jeziorze Długim, gdzie przebywa do 1000 ptaków. Kormorany regularnie możemy obserwować też w Zatoce Hańczańskiej i Zatoce Wigierki.

  


 

 

 

 

 

  

Sójka (Garrulus glandarius) jest lęgowym ptakiem WPN. Ptak ten jesienią jest bardzo aktywny, uwija się po lesie gromadząc zapasy jedzenia na zimę, głównie żołędzi. Sójki w tym czasie mogą łączyć się w stadka rodzinne lub większe, składające się głównie z młodych osobników. Wędrują wówczas pokonując mniejsze lub większe odległości, średnio o ok. 600 km. Większość sójek prowadzi jednak ściśle osiadły tryb życia. Ta jesienna aktywność, nie prowadząca jednak do odlotu, jest źródłem powstania powiedzenia "wybierać się jak sójka za morze". Tylko niektóre ptaki migrują do Południowej Europy, ale nie przelatują dalej.

  


 

Podczas jesiennych przelotów gęsi tylko wyjątkowo zatrzymują się na terenie parku. Zwykle widzimy je przelatujące w zorganizowanych kluczach. Czasem jednak zdarza się, że pojedyncze ptaki siadają na obszarze parku aby odpocząć i nabrać sił przed dalszą podróżą. Zazwyczaj są to gęsi gęgawe (Anser anser).

   

   

  

Tekst: Wojciech Misiukiewicz
Zdjęcia: Małgorzata Januszewicz

   

   

   

   

Powrót