Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ... |
PRZYRODA I KRAJOBRAZ |
||
Torfowiec Russowa (Sphagnum russowii) |
Anna Krzysztofiak, Lech Krzysztofiak, Maciej Romański
NOWE GATUNKI (3)
|
|
Mszaki terenów nadwigierskich były przedmiotem licznych badań, stąd też wiemy o nich o wiele więcej, niż o obu opisanych wcześniej grupach organizmów. Ale i w tym przypadku ostatnie badania dostarczyły licznych informacji zarówno o nowych stanowiskach wcześniej stwierdzonych gatunków, jak i o no- wych gatunkach dla tego obszaru.
Anthoceros agrestis. (Fot. Maciej Romański)
W ciągu ostatnich dwóch lat stwierdzono 238 taksonów mszaków (236 gatunków i 2 odmiany), w tym 2 gatunki glewików, 43 gatunki wątrobowców i 193 taksony mchów (w tym 2 odmiany). Wykazano 65 gatunków nowych dla terenu Wigierskiego Parku Narodowego, w tym 2 gatunki glewików, 14 gatunków wątrobowców i 49 gatunków mchów. Wśród zbadanych gatunków mszaków, glewiki należały do dwóch rodzajów, wątrobowce do 26 rodzajów, z których najliczniej reprezentowany był rodzaj czubek Lophozia (5 gatunków), a mchy do 102 rodzajów, z najliczniejszym rodzajem torfowiec Sphagnum (17 gat. ). Wśród nowych dla flory parku gatunków mszaków jeden gatunek - prątnik dwudzielny Bryum dichotomum okazał się również nowym dla flory Polski.
Mszaki w WPN-ie występują właściwie wszędzie, zasiedlając bardzo różne siedliska. Niektóre gatunki występują na ubogich w substancje odżywcze podłożach, takich jak kamienie i gleba mineralna, a inne wymagają bardziej sprzyjających warunków, jakie znaleźć można w lasach - zasiedlają tam zarówno glebę, ściółkę i murszejące drewno, jak i korę żywych drzew. Mszaki (głównie torfowce) są gatunkami budującymi różne typy fitocenoz torfowiskowych. Ponadto, można je spotkać na wielu przedmiotach pozostawionych w terenie wystarczająco długo w odpowiednim dla mszaków środowisku. Pomimo, że mszaki są roślinami lądowymi, to występują również w źródliskach, rzekach i potokach oraz w jeziorach, gdzie rosną pod wodą, najczęściej przytwierdzone do skał, kamieni lub zatopionych kłód drzew.
|
Fissidens bryoides. (Fot. Maciej Romański)
Physcomitrium pyriforme. (Fot. Maciej Romański)
Sphagnum russowii. (Fot. Maciej Romański)
Badania nad śluzowcami, grzybami i mszakami, jak również nad innymi grupami organizmów, będą kontynuowane w następnych latach. Należy się spodziewać, że wiedza o różnorodności biologicznej Wigierskiego Parku Narodowego będzie coraz bardziej kompletna i umożliwi ona prawidłowe zarządzanie przestrzenią przyrodniczą parku, zgodne z zasadą zrównoważonego rozwoju.
|