|
kliknij,
aby powiększyć
|
RYBY
W wodach parku stwierdzono
występowanie 31 gatunków ryb, co stanowi ponad 50 %
słodkowodnej ichtiofauny Polski. Są to: troć
jeziorowa, pstrąg potokowy, sieja, sielawa, stynka,
szczupak, lin, karaś, karp, leszcz, krąp, ukleja,
płoć, jelec, jaź, wzdręga, sum, węgorz, miętus,
okoń, jazgarz, różanka, kleń, kiełb, słonecznica,
piskorz, koza, śliz, strzebla potokowa, piekielnica
i ciernik. Pięć z nich – piskorz, koza, śliz,
różanka oraz strzebla potokowa – należy do gatunków
chronionych. Koza, piskorz i różanka są przedmiotami
ochrony w ramach sieci Natura 2000.
Ze względu na charakterystyczny skład gatunkowy ryb
w parku wyróżniono jeziora sielawowe, leszczowe,
linowo-szczupakowe, karasiowe oraz specjalnie
wydzielone w WPN jeziora typu suchar. Największą
liczbę 26 gatunków ryb stwierdzono w Wigrach, które
słyną z sielawy, siei ale także troci jeziorowej.
Wszystkie te gatunki są charakterystyczne dla wód
czystych, głębokich i dobrze natlenionych. W
jeziorach leszczowych, jak np. Pierty i Mulaczysko,
dominują ryby o znacznie mniejszych wymaganiach
środowiskowych. Najliczniej występuje tu leszcz,
ponadto płoć, wzdręga, lin oraz inne drobne ryby
karpiowate. Zespół ichtiofauny uzupełniają
drapieżniki: szczupak oraz okoń. W płytkich
zbiornikach z dobrze rozwiniętymi łąkami podwodnymi,
klasyfikowanych jako jeziora linowo-szczupakowe
znakomite warunki do życia mają właśnie lin i
szczupak. Typowymi takimi jeziorami są np.
Leszczewek i Omułówek. Skrajnie niekorzystne warunki
do bytowania ryb panują w jeziorach karasiowych i
sucharach, których mieszkańcami są najczęściej
karasie, rzadziej okonie i płocie. Najpłytsze i
najsilniej zakwaszone suchary są bezrybne.
Ciekawy i zaskakujący rybostan
posiadają parkowe rzeki oraz krótkie cieki łączące
systemy jeziorne. Zasiedlają je gatunki zarówno
typowo rzeczne jak i wielośrodowiskowe. Pierwsze z
nich to prądolubne pstrągi, strzeble potokowe,
jazie, klenie, jelce i ślizy. Drugie, to pospolite
także w innych typach wód ryby karpiowate,
okoniowate i ciernikowate, jak płocie, krąpie,
ukleje, leszcze, okonie i cierniki. Niewielkie rzeki
WPN-u nie poddają się najczęściej stosowanej
klasyfikacji ichtiologicznej na krainy rybne, której
podstawą jest rozmieszczenie charakterystycznych
gatunków ryb w profilu podłużnym rzeki. Jedynie
największa Czarna Hańcza posiada odcinki, które
zakwalifikowano do krainy pstrąga oraz leszcza. W
jej wodach występuje 17 gatunków ryb, w tym bardzo
rzadka w skali kraju troć jeziorowa. Największe
zróżnicowanie z 18 gatunkami potwierdzono w
malutkiej Kamionce.
W wodach położonych na terenie
parku, od końca lat 50. do początku lat 90. XX
wieku, skład gatunkowy oraz liczebność ryb ulegały
poważnym zmianom. Obniżała się w jeziorach ilość
stynki, sielawy, siei i szczupaka. W tym samym
czasie wzrastała liczebność ryb karpiowatych,
głównie płoci i leszcza. Należy wspomnieć, że
niektóre gatunki ryb, jak troć jeziorowa czy sum
zanikły wtedy zupełnie, na co wpływ miało głównie
zanieczyszczenie wód.
W 1993 roku Wigierski Park
Narodowy przejął wody od Państwowego Gospodarstwa
Rybackiego i gruntownie zmienił dotychczasowe
zarządzanie rybostanem. Priorytetem stało się
odtwarzanie dawnej różnorodności gatunkowej,
przywrócenie wysokiej liczebności siei, sielawy oraz
ryb drapieżnych, zwalczanie kłusownictwa oraz
dostosowywanie zasad użytkowania wód do potrzeb ich
ochrony. Dzięki systematycznie prowadzonym
zarybieniom oraz całkowitemu zaprzestaniu połowów do
parkowych wód powróciła też troć jeziorowa i sum.
Wody parku są cieszącymi się od
wielu lat niesłabnącą popularnością łowiskami
wędkarskimi. Wędkarze wybierający się tutaj na ryby
mogą liczyć na niezwykłą przygodę, obcując z naturą
i pięknem krajobrazu. Trzeba jednak pamiętać, że
obowiązujące w parku zasady połowu są
podporządkowane potrzebom ochrony. Podczas
wędkowania nie wolno stosować zanęt, łowić „na
żywca”, uprawiać trollingu, wpływać i łowić w
strefach roślinności wynurzonej. Wędkujących
obowiązują limity ilościowe oraz wymiary
wielkościowe chroniące ryby przed nadmiernym
wyławianiem. W stosunku do ryb szczególnie
zagrożonych (troć jeziorowa, sieja, sum, pstrąg
potokowy) obowiązuje całkowity zakaz ich połowu.
Więcej o wędkowaniu:
Wędkowanie (wigry.org.pl)
Aktualizacja: 2022-05, J. Borejszo
|
